Oficjalny portal Gminy Miękinia

W 1949 roku kierowca Ludwik Półtorak jadąc ze starostą Zarzyckim przez las zauważyli niewielki budynek (dominium pomocnicze). Zatrzymali się. Starosta poszedł sprawdzić czy jest zasiedlona, a kierowca poszedł do lasu. Po 100 m spaceru natknął się na dość dużą mogiłę długości ok. 30 m Wokół porozrzucane były ludzkie kości i roztaczał się trupi odór. W wysokim nasypie były otwory zrobione przez zwierzęta. Warstwa ziemi nad pogrzebanymi nie była grubsza niż 40-50 cm. Pokazał to staroście, który powiedział, że dowie się i sprawdzi. Na drugi dzień starosta powiedział kierowcy te słowa: „O ile chcesz żyć, ja nie miał kłopotów to zapomnij o tym. Nigdy tam nie byliśmy, nic nie widzieliśmy i o niczym nie wiemy”. Mieszkańcy Lubiatowa znając sprawę już od czasu zasiedlenia wsi również nie zgłaszali nikomu o leżącej nieopodal mogile w obawie o własne życie.